الحمدالله انقلاب اسلامی ایران در آستانه ورود به سی و سومین سالگرد پیروزی و بهار آزادی است و بسیار شایسته است که ما به عنوان نسلی که همه حوادث انقلاب را به عینه درک کردیم، با نسلی که فقط آن را شنیده و شاید هم کامل نشنیده و در مصاف با شبهه افکنی های استکباری، نیاز به غبارروبی دارد، حرف بزنیم تا همه بدانند که ما نسبت به بزرگترین دستاورد تفکر اسلامی در قرن های اخیر تا چه اندازه معتقد و حتی متعصبیم.
امام راحل در شرایطی انقلاب اسلامی را آغاز کرد که تبلیغات رسانه ای و تحلیلهای محفلی با هزار ادله بظاهر واقعی از هر زاویه ای القاء می کردند که عصر، عصر روشنفکری است و دوران رویکرد جامعه به دین بپایان رسیده و و به عبارتی دین افیون توده هاست و پیام نافذی برای نسل نو ندارد و جامعه با میدانداری روشنفکرانی که مکاتب غربی و شرقی را بلغور می کنند، به سعاد خواهد رسید!
اما امام با نگرشی دینی و با اتکال به ذات لایزال الهی، پیامبرانه وارد صحنه شد و انقلاب اسلامی را با میدانداری روحانیت معظم، اتکاء به حضور و پشتوانه خونین مردمی و با ارائه ناب ترین و خالص ترین اندیشه دینی که به تعبیر معظم له"اسلام ناب محمدی(ص)" بوده، به پیروزی رساند و نظام جمهوری اسلامی را نیز با رای قاطع مردم بدون کمترین تاثیرپذیری از انتظارات باطل منحرفان و دهن بینان در ایران اسلامی مستقر کرد و یکی از موفق ترین تجربه های حکومتی جهان امروز را بنام اسلام به ثبت رساند!
امام راحل با همین باورهای دینی در جهان اسلام طرحی نو درانداخت و با اعلام وحدت همه مسلمانان و حذف گرایشات قومی و ناسیونالیستی و نژادی، جبهه اسلام علیه کفر را تشکیل داد تا استکبار نه تنها آرزوی اسلام زدائی از جهان اسلام را بگور ببرد، بلکه شاهد فراگیر شدن اسلام و تفکر متاثر از آن در کل جهان بوده و بحران های بقای خود و همپالکی هایش را نیز تجربه کند.
انقلاب اسلامی به کل جهان صادر شد و استکبار علیرغم اینکه می خواست با علم کردن اولویت های ساختگی همچون جهان کمونیست، تعمدانه موج اسلام خواهی جهان را بی اهمیت جلوه دهد، مجبور شد نقاب از چهره گرفته و مستقیماً به جنگ اسلام آمده و با طرح تهمت ها و تهدیدها، تمدن غرب را به جنگ با تمدن اسلامی آماده باش و فراخوان دهد و حتی از تکرار جنگهای صلیبی جدید سخن بگوید!
بالاترین سطح جنگ و توطئه و تحرکات نظامی، بیشترین حد بودجه گذاری امنیتی، برترین تکنیکهای فنی و محتوایی رسانه ای، گسترده ترین تشکلات سیاسی، خطرناکترین گروههای تروریستی، پیچیده ترین پرونده های حقوقی، پردامنه ترین سنگ اندازیهای دیپلماسی، سنگین ترین تحریمهای تجاری و اقتصادی، طولانی ترین و متعددترین محکومیت های حقوق بشری، قلدرانه ترین رفتارهای بین المللی و وسیع ترین سمپاشیهای تبلیغی در طول سی و دو سال گذشته از سوی استکبار جهانی علیه انقلاب اسلامی ایران تجربه و تمرین شد، اما اقتدار الهی و مردمی انقلاب اسلامی مانع از کامیابی استکبار گردید!
انقلاب اسلامی و مشخصاً جمهوری اسلامی با تحمل همه محرومیتها و محکومیتها، اگر چه در عرصه دولتهای وابسته نتوانست به اهداف خود نائل آید، اما در تسخیر قلب ملتها و نیز همراه کردن دولتهای مستقل، استکبار جهانی و به تبع آن صهیونیزم بین المللی را نقره داغ کرد، تا جائیکه فریاد ناکامی آنها بارها و بارها گوش فلک را کر کرده است!
در آنالیز جامع تاریخچه ای که بر ما گذشت، تردید نباید کرد که رمز اصلی ناکامیهای استکباری و کامیابیهای نظام ما، قطع یقین در بهم پیوستگی مردم با اسلام ناب محمدی(ص) و التزامهای فکری و عملی آحاد جامعه به ولایت مطلقه فقیه و بصیرتی بوده که بواسطه همین گوش بفرمانی و نگرشهای تاریخی و دینی و نیز عمل به رهنمودهای امام راحل در پشتیبانی از ولایت فقیه حاصل شده است.
ترسیم همه جانبه فتنه ۸۸، تبیین مانیفست تمام عیار مبارزه استکبار با جمهوری اسلامی و استفاده کینه ورزانه از همه امکانات برای براندازی نرم آن بوده که در اوج باورهای غلط آنها با درایت های استثنائی و علی گونه رهبری معظم و نیز حماسه های عظیم مردمی ۹ دی و ۲۲ بهمن ۸۸ به نفع ما مغلوبه شد و باز هم اثبات شد که امام راحل رمز بقای انقلاب یعنی پشتیبانی از ولی فقیه را به درستی شناخته بود!
راستی ما به چه منظوری برای پیروزی انقلاب اسلامی سالگرد می گیریم؟! آیا جز این است که ما هر ساله باید برای حفظ آن مبتنی بر روشها و ترفندهای مبارزاتی دشمنان، شگردهای روز ارائه کرده و نظام را همچنان در مقابل چهره های جدیدی که به دشمن کمک می کنند، ضربه ناپذیر نگه داریم؟!
اگر چنین است چه اصراری است که ما با عواطف احساساتی، همچنان بر حقانیت افرادی تاکید کنیم که شرایط حالشان چون گذشته مطلوب نیست؟! در حالیکه عقل ایجاب می کند که ما بر حقانیت مواضعی تاکید داشته باشیم که همیشه حق اند، حتی اگر افراد خودشان را از آن مواضع خارج کنند؟!
یکی از دلایل پرهیز از خواص محوری دقیقاً به همین اولویت حق بر افراد برمی گردد که مورد تاکید امام علی(ع) است و آن حاصل بصیرتی است که همیشه از زبان امام راحل و رهبر معظم بیان شده است که میزان، حال افراد است!
اما اتفاق بزرگ دیگری که در سی و سومین سالگرد انقلاب اسلامی شاهد آنیم، تحقق وعده الهی و نوید امام عزیز و رهبری معظم مبنی بر نزدیکی فروپاشی رژیمهای پوشالی وابسته به استکبار است که به دروغ بر استحکام خود تاکید داشته و در آرزوی براندازی نظام ما بوده اند.
رژیم های پوشالی تونس، مصر، یمن، اردن و حتی کشورهای وهابی منطقه در آستانه فروپاشی ناشی از خشم انقلابی مردم کشور خویش اند و یکی پس از دیگری در حال فرار و ترک کرسی های قدرت اند و این نشان می دهد که نه تنها دین افیون توده ها نیست و عصر رویکرد دینی به پایان نرسیده، بلکه رساترین فریادی که به لبیک مردم منجر می گردد، بلاتردید فریاد اسلام نابی است که پیامبر اسلام(ص) آن را برای بشریت به ارمغان آورده و راه سعادتمندی از آن را نیز امام حسین(ع) با اهدای خون خویش و یاران با وفایش به همه نشان داده است.
امیدوارم که آغاز دهه ۹۰ در دهه چهارم انقلاب اسلامی، خفتگان را بیدار کرده و با رویت واقعیتهای عینی از انکار حقایقی که خداوند متعال آنها را وعده داده دست کشیده و تا دیرتر نشده به اسلام و جریان ناب ولایت مطلقه فقیه پیوسته و استکبار را برای همیشه از ترکتازی در جهان اسلام ناامید و هراسان سازند.
صادقعلی رنجبر-عضو هیئت علمی دانشگاه-۱۲/۱۱/۸۹
